ادبیات نظری تحقیق تیزهوشان و آموزش استعدادهای درخشان
- آموزش استعدادهای درخشان
- چه كساني تيز هوش هستند ؟
گرچه نمره آزمون هوش مي تواند ملاك نسبتاً خوبي براي تعيين و تعريف افراد با هوش باشد اما بايد توجه داشت كه اين گونه آزمون ها قادر به اندازه گيري همه جنبه هاي هوش نيستند ، براي مثال يكي از جنبه هاي تيز هوشي كه در تعريف و شناسايي آنان به كار مي رود قدرت رهبري و مديريت ونيز خلاقيت آنان است كه تست هاي هوش نمي تواند اين ويژگي را اندازه گيري كند ( ملك پور ، 1380 ).
- آموزش تيز هوشان
در مورد آموزش تيز هوشان دو ديد گاه متفاوت وجود دارد . گروهي معتقدند ايجاد يك برنامه آموزشي ويژه براي تيز هوشان و جدا كردن اين دانش آموزان از افراد عادي آنها را به عنوان تافته جدا بافته نشان مي دهد و ممكن است تيز هوشان دوستان خود را از دست بدهند و محيط هاي آموزشي متفاوت باعث ايجاد تفاوتهاي قابل توجهي در خود پنداري و طرز فكر اين دانش آموزان شود ( گالاکر ، جيمز ، 1998 ، به نقل از مهدی زاده و رضوانی ، 1377 ).
در مقابل گروهي معتقدند دانش آموزان تيز هوش و با استعداد كساني هستند كه طبق تشخيص افراد صلاحيت دار به دليل استعداد بر جسته خود قادر به عملكرد عالي هستند . اين افراد به خدمات و برنامه آموزشي متفاوتي وراي آنچه معمولا از طريق برنامه عادي مدرسه ارائه مي شود نيازمندند . بسياري از معلمين گمان مي كنند اصلاح و سازگاركردن برنامه آموزشي براي تيز هوشان به معناي آن است كه صرفاً انواع طولاني تر و مفصل تر تكاليف دانش آموزان عادي را به آنها بدهيم . در حالي كه مطابق اين ديد گاه محتواي دروس و شيوه هاي تدريس و معلمين آنها با دانش آموزان عادي بايد متفاوت با شد . طرف داران ديدگاه دوم گلايه دارند كه كتابهاي درسي در حال حاضر مطالبي ساز ماندهي شده دارند و كودكان تيز هوش بدون كشف دانش به درك دانش ارائه شده در كتب مي پردازند . محتواي دروس اين كودكان بايد يادگيري خلاق را به آنها بياموزد نه اينكه دانش آموز تقليد كننده دانش ارائه شده توسط معلم باشد ( گالاکر ، جيمز ، 1998 ، به نقل از مهدی زاده و رضوانی ، 1377 ). در كشور ما نظريه آموزش جداگانه تيز هوشان پذيرفته شده است . اما به نظر مي رسد لوازم تحقق اين نظريه مثل محتواي جداگانه دروس ، شيوه هاي متفاوت ارزشيابي و ويژگي هاي معلمان و مديران اين آموزشگاهها مهيا نشده است . احتمالاً ديد گاه سادهاي كه معتقد است برنامه مفصل تر و طولاني تر دانش آموزان عادي بايد براي دانش آموزان تيز هوش اجرا شود ، پذيرفته شده است .
در مورد آموزش تيز هوشان آنچه بيشتر مورد توافق است ضرورت توجه به نيازهاي ويژه اين گروه از دانش آموزان است . اما آنچه مورد توافق نيست جدا سازي مدارس تيز هوشان از مدارس عادي است . در بسياري از كشورها توجه به نيازهاي آموزشي دانش آموزان تيز هوش با غني